lunes, 14 de mayo de 2012

RUTA 6


Ruta dos Cumes: Nesta ruta percorreremos, a través dunha pista forestal, os principais cumes do Caurel, comezando en ou Alto do Boi, a 1019 metros, ao que chegamos a través dunha estrada que parte de Folgoso pasando por Santa Eufemia.
Alto do Boi: Do Alto do Boi parte unha pista forestal que nos acompañará durante todo o traxecto. Nos primeiros quilómetros atopámonos cunhas replantacións de piñeiros, que soportan as duras condicións do inverno a máis de 1000 metros de altura.
Alto da Legua: O seguinte cume que nos atopamos é a da Legua, situada a 1292 metros. Até este momento, as mellores vistas témolas cara ao sur.

Mina de pizarra: Antes de chegar ao cume da Covaluda, de 1299 metros, pasamos por unha explotación de lousa, que contemplamos con asombro. Alá abaixo, o sol reflectido nas laxas de lousa forma un espectáculo de cristais brillantes.



Alto da Covaluda
Pía Paxaro: Despois dunha pequena parada, continuamos o noso camiño até a primeira dos grandes cumes do Caurel, Pía Paxaro, con 1610 metros de altura. O nome do Pía Paxaro débese á aparición dunha aguia de bronce que, na actualidade, consérvase no Museo Provincial de Lugo. Estamos a principios de Decembro, e xa comezaron a caer as nevadas, que nos dificultan un pouco o tránsito. Ao chegar ao cume, a vista de toda a serra do Caurel desde as alturas prodúcenos unha sensación de paz bastante difícil de explicar.
Lagoa de Lucenza: Retomamos os nosos pasos e volvemos á pista forestal. A nosa seguinte parada é a Lagoa de Lucenza, formación de orixe glaciar situada a 1400 metros de altura, que mantén a auga durante todo o ano, chegando a conxelarse completamente nalgunhas épocas. Desde alí contemplamos todo o val da Seara, que poderiamos descender polo vello Camiño da Veneira, pero isto farémolo noutra ruta.


Pico Formigueiros: Aínda temos que finalizar esta e quédanos chegar ao teito do Caurel: o pico Formigueiros, con 1639 metros. No noso ascenso contemplamos pequenas explotacións de ferro que existen nas súas ladeiras. O xeo toma unha cor avermellada que nos dá unha idea da gran cantidade de mineral existente e da importancia que tivo para estas xentes a súa extracción e posterior comercialización nalgunha das ferrerías existentes en épocas pasadas.
Este final de etapa non nos coincidiu cunha boa posta de sol, como se merecen a maior parte das rutas que facemos por Galicia, pero a amplitude da vista que temos de toda a Serra do Caurel merecen o esforzo de toda a camiñada polos principais cumes do Caurel.

No hay comentarios:

Publicar un comentario